Friday, August 27, 2010

MINGGU 7:JURNAL REFLEKSI




Minggu ini penulis didedahkan lagi dengan dua perkara baru dalam kursus muzik tradisional iaitu berkaitan dengan sejarah muzik tradisional Malaysia dan zikir. Kedua-dua input tersebut diperolehi melalui pembentangan dua buah kumuplan iaitu kumpulan satu dan dua dan penulis mendapati bahawa pembentangan tersebut berjaya menarik perhatian dan mudah difahami oleh para audiens kerana pembentangan tersebut dibantu dengan slide-slide dan video yang menarik yang membuatkan para pendengar terdorong untuk mengikuti pembentangan tersebut sehingga selesai.

Sejarah Muzik Tradisional Malaysia

Melalui tajuk ini, kumpulan pembentang telah mengupas beberapa isu penting antaranya ialah konsep perkembangan sejarah muzik tradisional di Malaysia, pengaruh ini dilihat dari segi pengaruh budaya luar iaitu kedatangan pedagang dari India, Cina, Barat dan Timur Tengah dan Kepulauan Melayu. Kumpulan pembentang menegaskan bahawa kemasukan alat muzik ke alam Melayu bermula pada zaman Melayu Proto lagi dan kebanyakan alat muzik pada masa itu diperbuat daripada tulang binatang. Kumpulan pembentang juga menyatakan bahawa alat muzik yang paling tua sekali yang ditemui di alam Melayu adalah seruling melalui beberapa penemuan artifak yang menunjukkan bahawa terdapat lubang-lunbang jari (fingering holes) yang terdapat pada tulang tersebut untuk tujuan menhgasilkan bunyi. Selain itu, alat muzik pada zaman dahulu selain digunakan untuk berhibur dalam masa yang sama ia juga dimainkan untuk tujuan ritual. Melalui pembentangan tersebut, penulis juga mendapat info sedikit sebanyak tentang asal-usul kewujudan dan nama sesuatu alat muzik seperti piano.

Zikir

Zikir merupakan alunan kalimah syahadah yang memuji kebesaran dan keagungan Allah S.W.T. zikir sebenarnya mendapat pengaruh daripada agama Hindu namun seiring dengan kedatangan Islam ke rantau Nusantara maka secara perlahan-lahan pengaruh Hindu tersebut ditolak dan digantikan dengan ajaran-ajaran islam yang berlandaskan Syarak. Zikir terbahagi kepada beberapa bahagian utama iaitu secara kalbu dan lisan. Zikir secara kalbu bermaksud seseorang itu sering mengingati Allah dalam apa keadaan sekalipun walaupun dia tidak mengungkapkannya secara nyata. Manakala zikir secara lisan pula satu keedah untuk memuji dan mengingati Allah S.W.T secara jelas dan nyata melalui alunan-alunan zikrullah.

Menurut kumpulan pembentang, zikir menerima pengaruh daripada pelbagai cabang contohnya melalui fahaman mazhab, tarikat dan pengaruh-pengaruh lain. Namun pengaruh daripada tarikat telah menaik perhatian penulis kerana setiap tarikat seperti tarikat Ahmadiah dan Sammaniyah mempunyai kaedah dan pendekatan yang cukup berbeza antara satu sama lain dalam mengalunkan zikir. Walaupun kelihatan sedikit pelik dan agak ‘menakutkan’ namun sebenarnya perkara tersebut tidak dikira sebagai satu kesalahan kerana mereka sebenarnya mempunyai tujuan yang sama iaitu memuji kebesaran Allah namun cara penyampaiannya sahaja yang berbeza yakni telah disebatikan dengan cara dan budaya tempatan. Pada zaman moden kini kebanyakan alunan zikir telah ditambah dengan alat muzik tertentu seperti gendang, dan kompang dan cara penyampaiannya juga disampaikan secara polifoni iaitu wujud lapisan-lapisan suara yang mampu mewujudkan bunyi harmoni dan menjadikan ia lebih menarik untuk didengari dan dihayati.

Kesimpulannya zikir sebenarnya bukan sahaja boleh dilakukan selepas usai melaksanakan solat namun ia sebenarnya boleh dilakukan di mana-mana sahaja dalam keadaan apa sekalipun bagi menunjukkan kepatuhan dan kesetiaan kita kepada sang maha pencipta, Dalam dunia moden kini, masyarakat dilihat telah menerapkan unsur-unsur zikir dalam upacara-upacara rasmi dan disampaikan dengan cara yang cukup kreatif dan menarik bagi menarik perhatian masyarakat untuk mengamalkannya.

0 comments:

Post a Comment

 

BLOG PELAJAR KUMPULAN A

BLOG PELAJAR KUMPULAN B

BLOG PELAJAR KUMPULAN C

SMP 2252 NORZIANNIE Copyright © 2009 WoodMag is Designed by Ipietoon for Free Blogger Template